Het land van de rijzende zon

Konnichiwa!

Wij zijn in Japan aangespoeld, of Nippon (wat 'oorsprong van de zon' betekent) zoals de Japanners hun land zelf noemen. Op maandag 30 juli namen we een snelle draagvleugelboot die ons met de gordel om (!) binnen 3 uur van Busan (Zuid Korea) over de Japanse zee naar Fukuoka in Japan bracht. 

Het was even wennen om nu geen Koreaans "anjahaseo(ooooooo)" meer te zeggen maar "konnichiwa", dus het werd deze eerste dag vooral "hello" (geen "hai", want dat betekent 'ja').
Onze eerste indruk is dat Japanners iets minder bedreven zijn in het Engels spreken, dus de spreekwoordelijke handen en voeten hebben we ook maar weer uit de (rugzak)kast getrokken. Japan is schoon, erg goed georganiseerd, de verbindingen van het vervoer zijn goed, de faciliteiten zijn goed en de inwoners zijn erg beschaafd (we moeten wel wennen aan de buigingen die bij iedere uitgevoerde dienst, of uit te voeren dienst, begroeting, controle, overhandiging van geld et cetera worden uitgevoerd).
Vergeleken met Zuid Korea zijn de Japanners meer hip en westers, erg westers. Ook kijken ze hier letterlijk met iets grotere ogen de wereld in. Blijft leuk om de verschillen te merken, dit geldt overigens niet voor alle verschillen want Japan is veel duurder dan Korea. Konden we in Korea een flesje drinken kopen voor nog geen euro, hier betalen we minstens de helft meer. Over flesjes drinken gesproken, op bijna iedere hoek van de straat is een automaat aanwezig met sowieso gekoelde frisdrank in pet, of blik). Ook overnachtingsprijzen en het reizen per openbaar vervoer (waar het allemaal om draait tijdens een reis) zijn veel duurder. Een nachtje hotel in Korea kon voor nog geen 30 euro, hier komen we, als we geluk hebben, nog net weg met 65 euro. Twee uur in de bus in Korea: een tientje, verdubbel het maar in Japan (te bedenken dat we hier grote afstanden zullen gaan afleggen). Gevalletje; beetje jammer...

In Fukuoka (Hakata) zijn we 1 nacht gebleven, want we willen veel zien in de 18 dagen die we hebben in Japan en Fukuoka heeft niet echt iets waar wij voor willen blijven. Natuurlijk hebben we wel een rondje gemaakt door de binnenstad waarbij we ook direct in gesprek raakten met 2 oudere mannetjes. Inderdaad, het Engels is minimaal en alleen al duidelijk maken dat we uit Nederland komen valt niet mee, maar als ze het dan snappen... dan wordt er heel enthousiast gereageerd.

We gaan dag 2 richting het zuiden en willen deze dag als het even kan eindigen in Nagasaki, de stad die 3 dagen na Hiroshima op 9 augustus 1945 ook door een atoombom werd weggevaagd. De atoombom die 3 keer zo krachtig was als die in Hiroshima, de naam: 'Fat Man'. Deze 'Fat Man' liet binnen 3 seconden +/- 75.000 mensen verdwijnen (en nog eens 75.000 gewonden, dit had nog veel meer kunnen zijn als deze in het centrum was ontploft). Maar hierover later meer. 

We kopen een buskaartje en gaan in een keurige rij (strepen op de vloer als een atletiekbaan) tussen de Japanners staan, op naar Huis ten Bosch. Klinkt behoorlijk Nederlands hè? Het is een soort amusementspark, maar tegelijk een Nederlands dorp. Het is 20 jaar geleden gerealiseerd om toeristen naar deze regio te trekken. (Denkende aan de handelsbetrekkingen die de Nederlanders en Japanners vroeger hadden).
Je weet niet wat je ziet! Echt alsof je in een stukje Nederland loopt, zo echt. Alleen de mooie groene bergen op de achtergrond horen niet in het originele plaatje thuis :-) Kinderdijk is hier gerealiseerd, kasteel Nijenrode, de Utrechtse Domtoren, Paleis Huis ten Bosch (duh), stadhuis van Gouda, VOC schip 'de liefde', een wijkje uit een oud Hollands vissersdorp, de grachten, hollandse ambachtswinkeltjes en je kon alles kopen van bijvoorbeeld van Gogh en nijntje (hier miffy genoemd), de straten met kinderkopjes... Loeki de leeuw als mascotte, noem maar op. En alles op ware schaal, ja de domtoren is ook hier 112 meter en iedere baksteen komt uit NL. Echt bizar en grappig om hier rond te lopen en als Orandajin (Nederlander) ervaar je toch een bijzonder gevoel.

Vanaf hier wilden we dus door naar Nagasaki, maar niemand kon ons vooraf echt duidelijk maken of dat mogelijk was. Gelukkig was er een Hollands VVV-kantoor :-) Ook hier sprak de medewerkster geen Engels (of Nederlands) maar we begrepen uiteindelijk dat er geen bus naar Nagasaki ging, maar wel een trein! We pakten onze zware backpacks uit de lockers, belden op het station nog snel even een hostel, dat nog precies 1 kamer had, en gingen per boemel langs de kust richting Nagasaki. Het uitzicht was verbluffend mooi. Water met prachtig groene bergen op de achtergrond, genieten.

Aangekomen in Nagasaki vroegen we bij het informatiepunt op het station de weg naar ons hostel (dit is inmiddels standaard). Met een ouderwets trammetje volgepakt met Japanners, plus 2 Nederlanders met te grote tassen voor een klein trammetje, gingen we op weg. Meteen waren er weer Japanners die ons hielpen met onze route en ons uitlegden hoe het betalen in zo'n trammetje werkt. 

Ons hostel lag te midden van allerlei tempels, historische bruggetjes en op loopafstand van het centrum, handig, en het personeel hielp ons met van alles! Ze informeerden ons over de 'must sees' in de stad maar hielpen ons ook al te graag met het plannen van ons verdere reisplan. 
You don't have the Japannees railpass??? Ehm... nee? Kunnen we die nog even kopen dan? No!
Dat was een domper(tje) met name financieel, want zoals gezegd; reizen is duur in Japan. Nu is er een railpass die je voor 7, 15 of 21 dagen kunt kopen en heel voordelig is. Oké het ding kost ongeveer 500 euro voor 2 weken maar als je nagaat dat een enkeltje Tokyo-Kyoto al ongeveer 150 euro kost, heb je het ding er binnen een paar ritjes uit en je kunt onbeperkt reizen. De railpass in Japan kopen is geen optie dit moet vooraf en, belangrijkste, buiten Japan geregeld worden :-( 

Op dag 3 in Japan besluiten we toch nog maar 'even' langs het station te lopen om naar railpass mogelijkheden te vragen. De dame die het best Engels spreekt wordt onze kant opgeschoven. We zitten uiteindelijk ruim anderhalf uur aan de balie maar gaan wel blij en met railpass (en 440 euro lichter) de deur uit. Eigenlijk een halve railpass want van de 6 deelnemende netwerken mogen we van 3 gebruik maken. Zo komen we zeker halverwege hadden we bedacht en voordeliger dan met losse trajectkaarten. 

We pakken hierna een trammetje richting de wijk waar de atoombom is terechtgekomen en bezoeken het museum, het vredespark en het epicentrum van het bomgebied. De impact van de atoombom was enorm en de informatie die wij krijgen en zien in het museum maakt grote indruk op ons. Onbeschrijflijk hoeveel leed dit heeft gebracht en toch als je weer buiten loopt kun je, je niet voorstellen dat de foto's die je net hebt gezien hier zijn gemaakt. Dat daar al die verbrande mensenlichamen lagen en alles maar dan ook alles compleet weggevaagd was. Ongelooflijk!!
Als we vertrekken van deze rampplek begint het onheilspellend hard te waaien, kijken we tegen een donkergrijze lucht aan en is het verdacht rustig op straat. We hadden op tv al iets gezien over een tyfoon die het zuiden van Japan zou naderen. Op straat worden we aangesproken door een jongeman die ons waarschuwt, we kunnen beter naar binnen gaan want de buitenste rand van een tyfoon zou deels over Nagasaki komen, storm op komst! (Nu hebben we ook een verklaring voor de rondrijdende auto's met megafoon op het dak en tetterend Japans geratel).
Wij gaan eten en naar ons hostel, de volgende dag is de lucht weer strak blauw en is het net zo warm en broeierig als de dagen ervoor...

Dag 4 willen we naar Dejima en met de ferry naar het eilandje ioujima waar we het strand gaan verkennen en kennis maken met de 'onsen' (Japans badhuis); een typische Japanse variant van spa en sauna. Maar... we hebben nu ook de railpass en moeten wat overnachtingen gaan boeken. Eerst dat maar regelen dus.
We hadden al begrepen dat het nu niet handig is om nog zuidelijker richting Kagoshima te gaan. De naderende tyfoons nummer 9 en 10 (?) gooien hier wat roet in het eten. Kan 2 dagen later verholpen zijn, maar 2 dagen wachten daar hebben wij geen tijd voor. Verandering van plan!
Aso richting het oosten, daar ligt de Aso-san een vulkaan met de grootste krater ter wereld (omtrek van 128 km) met daarin weer nieuw ontstane vulkanen die nog deels actief zijn!
Ook dit blijkt even geen optie, door heel veel regenval is het spoornet van de kaart geveegd en kunnen we er niet komen. Dit vergemakkelijkt het plannen wel, het eiland Kyushu gaan we dan maar verlaten en op naar het hoofdeiland Honshu, de stad Hiroshima wordt ons volgende doel. Echter wordt er in ons hostel verteld dat we wel bij Aso kunnen komen; deels per trein en deels per vervangend vervoer, zij gaan aan het bellen en zijn overtuigd. Wij dus weer naar het station om onze zitplaatsreserveringen te wijzigen, als het kan willen we naar Aso. Daar zijn ze overtuigd dat we er niet kunnen komen, 3 dames en een mannelijke medewerker spitten alle informatie door. We kunnen er wel komen maar zij hebben geen info over het vervangend vervoer... weer anderhalf uur later, het is inmiddels al middag, gaan we alsnog naar Dejima.

Nagasaki is natuurlijk vooral bekend als de tweede stad die getroffen werd door een atoombom, dit is in feite de meest recente geschiedenis van de stad want er waren voor de tweede Wereldoorlog al meer interessante dingen gebeurd. Nagasaki heeft bijvoorbeeld ook een stuk NLse geschiedenis. Vanuit Europa kwamen hier Portugezen en Nederlanders en een hele tijd later ook Britten. De Portugese handelaren waren katholiek en probeerden tegelijkertijd hun religie te verspreiden, hier waren de Japanners niet van gediend en omdat ze dit als soort bedreiging zagen waren ze niet meer welkom in Japan. De katholieke Portugezen moesten vertrekken, Japan isoleerde zichzelf en sloot zich af van de buitenwereld. Alleen voor de protestante Hollanders liet Japan de deur nog op een kier staan, aangezien de VOC zich niet druk maakte om religie en alleen kwam om handel te drijven. De Nederlanders mochten handelen met de Japanners via een kleine enclave in Nagasaki, een soort kunstmatig eilandje; Dejima.
Japan werd door de Nederlanders eigenlijk al bereikt voor de oprichting (1602) van de VOC. Het schip 'De liefde', replica dus gezien in Huis ten Bosch, bereikte Japan al in 1600 en eigenlijk was dit dus het begin van de uitzonderlijke positie die de Hollanders als westerlingen in Japan zouden krijgen. Al met al duurde de periode van monopolie behoorlijk lang: 1639-1857 en heeft het waarschijnlijk heel wat geld in het NLse laadje gebracht.
Grappig te weten dat: de NLse vlag op Dejima, volgens afspraak uit het verleden, nog steeds wappert tijdens Japanse en NLse feestdagen; de NLers badminton en biljart in Japan hebben geïntroduceerd; kool (bijgerecht bij bijna ieder gerecht) hier 'Oranda-na' en peterselie 'oranda-seri' heten, omdat deze door de NLers hier zijn gebracht.

Laat in de middag gingen we toch nog even per draagvleugelboot naar ijoujima. Dit leek weer een plek te zijn waar niet al te veel blanken komen, yep de Japanners hebben de nodige foto's van ons geschoten. Het strandje en het water waren heerlijk. Met uitzicht op de bergen om ons heen dobberden we wat in het rond. Nog iets later gingen we voor het eerst kennis maken met de onsen. Dat was lekker! Bij de dames was een sauna, wat dompelbaden en een stuk of vijf zwembaden binnen en buiten. Wat heel erg jammer was (en dat is overal zo in Japan) was dat Bram en ik niet samen konden genieten; mannen en vrouwen 'onsen' niet samen :-( Erg onhandig ook want we moesten vooraf maar even afspreken hoe laat we elkaar weer zouden treffen terwijl we toen nog niet wisten dat het ZO lekker zou zijn.
Vanuit de onsen werden we met een busje even snel naar de Ferry terminal gebracht om op de terugweg van een prachtige zonsondergang te genieten vanaf de boot.

De volgende dag ging onze trein richting Aso al heel vroeg (jaja we reizen weer per trein) en onze eerste kennismaking met de Shinkansen stond op het program! De Shinkansen is de supersnelle trein (ook wel bekend als bullit/kogeltrein omdat ie zo snel gaat) die door Japan raast. De vorm van de trein is hypermodern en aërodynamisch om 'eenvoudig' snelheden van 300 km per uur te kunnen halen. 
Dus... we probeerden nog een beetje op tijd te gaan slapen.

Volgende keer meer over de natuur in Aso.