With a 'happy ending' in Thailand

Sawadee!

We hadden een prachtverhaal, helemaal af, geproduceerd met het laatste beetje schrijverstalent dat we nog over hadden. (Dit was namelijk al behoorlijk gereduceerd gedurende de reis). Maar toen zat de 'waarbenjij-applicatie' weer eens tegen en was ons verhaal met 1 druk op de knop in zijn geheel verdwenen :-(

Opnieuw beginnen?

We staan op punt om naar Nederland te komen. De tassen zijn gepakt, alles is gezegd en gedaan (?), het zit erop!
Vanmiddag stijgen we rond 17.00 uur op om weer huiswaarts te keren. Wat gaan 3 maanden in bepaalde situaties (bijvoorbeeld als je op reis bent) snel voorbij.

Maar we waren nog in Japan....
Op 16 augustus verlieten we het land van de rijzende zon, vanuit Tokio vlogen we naar onze laatste bestemming deze reis; Thailand! Via een tussenstop in Kuala Lumpur kwamen wij in Bangkok aan. Eenmaal gearriveerd bij ons hotel, op steenworp afstand van het beroemde (of beruchte) Khao San Road, was het al donker. Om toch zo snel mogelijk in Thaise sferen te komen liepen we de drukke straat, het hart van het backpackersleven in Thailand, nog maar in.

Het plan was om na al het gereis en de daarbij opgedane indrukken vooral niets te gaan doen in Thailand. Maar dat viel nog niet mee. We zitten in de modus dat we, waar we dan ook zijn, van alles organiseren, ondernemen en gaan bekijken. Het is moeilijk om dit in Thailand achterwege te laten. Ook hier is weer zoveel te zien dat het een beetje als 'zonde' voelt om hier niets te gaan doen.
Toch besloten we na twee dagen Bangkok om een paradijselijk plekje op te zoeken met palmbomen, heel fijne witte zandstranden en een azuurblauwe zee om dan verder eigenlijk alleen maar te gaan liggen (na)genieten op een strandbedje. Maar waar, er zijn in Thailand heel veel plekken die over de bovengenoemde ingrediënten beschikken. Gelukkig hebben we aardig wat Thailand experts in Nederland zitten die ons allerlei tips aandroegen over waar we wel, maar ook vooral niet moesten zitten.

We besloten naar de eilanden in de Zuid-Thaise golf te gaan. Deze eilanden zijn beter bekend als Ko Samui, Ko Pha-Ngan en Ko Tao. Klinkt al goed toch?
Via, via kregen we de beschikking over een mooie bungalow op ongeveer 10 meter van de branding aan een heerlijk strand op Ko Samui. Het ideale plekje om niets te doen!
Toch borrelden er alweer ideeën op; een motor huren om het eiland te verkennen, een duik- of snorkeltrip, of misschien hoppen tussen de 3 eilanden, et cetera. Allemaal heel goede ideeën maar na anderhalve dag op het strand raakten onze hoofden redelijk leeg , verdween de onrust langzaam maar zeker en werd het toch mogelijk om ons over te leveren aan het niets doen. We besloten ook om alle inmiddels verzamelde informatie rondom activiteiten te verbannen naar de afvalemmer.

We startten de dagen met een heerlijk ontbijt van vers fruit, yoghurt en muesli en daarna een omelet of gebakken ei. Uiteraard met de voeten in het witte zand en het rustgevende geluid van de zee op de voorgrond. Verder werd er van ons verwacht dat we nadachten over de inhoud van lunch en diner, onder welke parasol we zouden gaan liggen en we moesten niet vergeten om ons zo af en toe in te smeren met factor 50! (Ook al hing er continue een dik wolkenpak boven ons waar zeer regelmatig fikse en langdurige buien uit ontsnapten, ons bleke Hollandse huidje is niet bestand tegen de kracht van de Thaise zon, want als de zon zich liet zien was het op volle sterkte.
Maar dat was eigenlijk het enige waar we nog over na moesten denken.

Na 3 dagen besloten we toch om Ko Samui nog voor een aantal nachten te verruilen voor Ko Pha-Ngan. We maakten de oversteek per boot. Eenmaal over doken we achter in een willekeurige pick-up taxi om op deze manier 'het lot' te laten bepalen waar we zouden neerstrijken. Op de vragen van de chauffeur (inmiddels begrepen we dat dit geen taxi was, maar een ophaalservice van een resort) "Do you have ticket, reservation, voucher" hielden we ons wijselijk van de domme (training van bijna 3 maanden). Na een aardig lang (gratis) ritje belanden we in een paradijs van zo mogelijk nog een niveau hoger en besloten hier te blijven. Het eiland is kleiner, rustiger dan Ko Samui (behalve als de maandelijkse fullmoon party los barst), er is veel minder verkeer en de stranden liggen aan prachtige baaien met daaraan slechts een aantal resorts. We zaten hier aan de westkust en konden nu ook (de momenten dat het niet regende) de zon zien ondergaan. Het welkome briesje maakte het heerlijk aan het stand. We bleven hier 4 nachten zonder ook maar iets te ondernemen behalve eten, drinken, insmeren en met ons gat op het strand.

We sloten af met nog eens 2 nachten op Samui waar inmiddels ook Alexander en Marleyn uit Vorden waren gearriveerd. Zij waren op de hoogte van onze aanwezigheid in Thailand en later dus ook Ko Samui. Dit konden we natuurlijk niet onopgemerkt aan ons voorbij laten gaan en een afspraak was gemaakt. Zij hadden hun intrek genomen in een hutje letterlijk op het strand, prima plek om hen op te zoeken en samen met de voeten in het zand te gaan zitten. Het was de hele dag bewolkt en wij dachten nog: "Wat jammer voor hen voor zo'n eerste dag." Maar Alexander en Marleyn waren het levende bewijs dat je niet in de directe zon hoeft te zitten om te verkleuren. De eerste was veranderd in een roodborstje en de ander in een roodgevlekte inheemse soort ;-)
Het was gezellig, heel gezellig en de Chang smaakte goed. Het strand was van ons en een beetje van de eigenaar van de Monkey Bar die ons dronken probeerde te voeren om zijn bier voor steeds iets meer Thaise baht aan ons te verkopen, of 'per ongeluk' iets te weinig wisselgeld terug te geven. Na het oplaten van twee grote wensballonnen (gekocht zonder enige vorm van onderhandeling, Chang, Chang??), die van ons ging als een speer en verdween snel in de hoogte, die van A&M daarentegen.... (luchtige en zwaarwegende wensen?) sloten we de dag af met een diner van Thaise specialiteiten. Wij hadden nog 1 stranddag te gaan, zij nog 14.

Maandag 26 augustus hadden we een reisdag voor de boeg. We verruilden de mooie stranden weer voor de grote stad Bangkok, maar niet na eerst nog voor een laatste keer te genieten van een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet (om 700uur in de ochtend) aan het strand van Chaweng. De zon scheen al vroeg en we genoten er nog heel even van.
Met een busje werden we naar de haven gebracht waar we middels ferry en bus uiteindelijk arriveerden in Surat Thani op het vaste land van Thailand. Op de ferry konden we nog anderhalf uur van de zon genieten, maar na aankomst hield de zon het voor gezien en in fikse regenbuien vertrokken we richting luchthaven voor onze vlucht naar Bangkok.

In Bangkok hadden we nog anderhalve dag om wat te shoppen en uit te slapen in ons luxe hotel recht tegenover verschillende enorm grote en luxe winkelcentra, het ene centrum had een aanbod welke varieerde van tandenstoker tot Lamborghini, de ander euh... ook?
Natuurlijk namen we nog wat ritjes in de tuktuk want dat is veel leuker dan per taxi en een begrip in Bangkok. De ervaren chauffeurs weten overal de weg (zonder TomTom) en scheuren met behoorlijke snelheid van links naar rechts tussen het overige verkeer door, gelukkig is het verkeer goed op elkaar ingespeeld en lijken de strepen overbodig.

We hadden bedacht om de laatste avond lekker te eten en cocktails te drinken in de backpackerswijk bij Khao San Road, maar na onze eerste borrel volgde er een wolkbreuk en deze hield het langer vol dan onze droge voeten. De bliksem en donder volgden elkaar wel heel snel op en ons afscheidsavondje viel (behoorlijk) in het water. Straten stonden blank, verhoogde stoepen stonden zelfs blank, de kakkerlakken, muizen ratten werden verdreven uit hun onderkomen en begaven zich nu tussen de schuilende mensen...... tijd om een (drijvende) tuktuk staande te houden om ons (door de regen) op deze laatste avond van onze reis naar het hotel te brengen........

Tot donderdag!


- "Alles lijkt steeds verder weg, maar andere dingen komen steeds dichterbij" -