Van euro naar roebel, naar tugrik, naar yuan...
Door: Bram en Marleen
Blijf op de hoogte en volg Bram en Marleen
08 Juli 2012 | China, Datong
We gingen van 1 euro naar 40 roebel in Rusland, naar 1600 tugrik in Mongolië, naar 8 yuan nu we in China zijn.
We namen afscheid van Mongolië. Op donderdag 5 juli vertrok onze Transmongolië Expres om 7.15 uur vanaf het station van UB. Ongeveer 12 uur later kwamen we aan bij de grens. De tijd vloog voorbij want er was genoeg te kletsen met Jasper en Susan & Alwin, juist we zaten bij Nederlanders in de trein. Al snel kwam de Mongoolse Vodka met salami op tafel (Brabantse gezelligheid van Jasper). De 3 heren hadden deze liter snel leeg, hierna volgde de halve liter van Susan en Alwin en toen die op was (de salami was al lang op) is er in de bistrowagon nog maar een liter gehaald. De heren waren 'beste' vrienden :-)
Rond 1 uur in de nacht hadden we alles weer achter de rug, een Mongoolse en Chinese grenscontrole en weer nieuwe wielstellen. (Rusland en Mongolië hebben dezelfde spoorbreedte, China heeft de 'Europese' dus de trein ging weer de lucht in).
Ons Chinese avontuur kon van start!
Nu we in China zijn aangekomen kunnen we zeggen dat we een heel ervaring rijker zijn: treinen van Deventer via Berlijn naar Moskou, vervolgens de trans- Sib en -Mongolië express via Mongolië naar China...
Ooit is de beroemde Trans Siberische spoorlijn aangelegd door Tsaar Alexander III om het verre Siberië toegankelijker te maken vanuit het westen van Rusland. De wit, blauw, rode trein die deze route aflegt draagt de naam Rossija en wij zaten er in ;-)
De oneindige taiga's, met talloze berkenbossen, het Uralgebergte, de rivieren die het land doorkruisen, maar ook heuvel- en bergachtige gebieden. Pittoreske dorpjes, waarvan we de namen niet kunnen uitspreken, met houten huisjes en gekleurde luiken, de eenzame huisjes waar de was hangt te drogen, de vervallen huizen en fabrieken in de industriegebieden van de grote steden en de eenzame controleurs die de spoorwegovergang bewaken. De schitterende natuur rondom het Baikalmeer tot aan Ulan Ude, hier zijn wij 'afgeslagen' naar het zuiden richting Mongolie (de Rossija gaat hier verder richting Vladivostok aan de Japanse zee).
Het uitzicht veranderde hier snel; steppen die reiken tot de horizon met af en toe een eenzame vilten gertent en de glooiende heuvels. Na onze break in Ulaan Baatar het vervolg door de grootste woestijn van Azië; de verlaten Gobi. In China veranderde het uitzicht wederom compleet; groene valleien, rivieren en het ruige Chinese berglandschap met bergwanden waar de trein door kleine donkere tunnels heen raast; het traject Moskou Beijing beslaat 7622km en we doorkruisten vijf tijdzones.
Onze eerste stop in China is Datong, een echte arbeidersstad en daarmee niet een heel mooie stad (zeggen de boeken) waarom zijn we hier dan gestopt?
Datong is ook de stad van waaruit je de indrukwekkende hangende kloosters kunt bekijken. Dit klooster hangt letterlijk tegen een steile bergwand en wordt volgens de mythe op zijn plaats gehouden door drie haren van Boeddha. Na aankomst in Datong op vrijdagochtend, we waren best moe (Vodka) gingen we meteen maar door... dan hadden we het gehad en konden we de dag erop lekker rustig aan doen. Na het klooster reden we naar de Yunang grotten; 252 bijzondere grotten zijn in een berg uitgehakt en er zijn meer dan 51000 Boeddha beelden. Het was prachtig om te zien, meerdere boeddha's zijn hoger dan 15 meter en de meeste zijn 600 tot 1200 jaar oud!
Naast deze bezienswaardigheden waren wij zelf ook een soort van attractie; die witte mensen met grote neuzen. Meerdere malen 'poseerden' we te midden van Chinezen voor hun camera's. Was het niet gevraagd, dan ging het stiekem en menig Chinese nek is verdraaid deze dag.
Op zaterdag hoefden we niets, maar op de middag wandelden we richting het 'oude' ommuurde centrum van Datong. Oud? Nee hoor, de stad wordt flink onder handen genomen en wordt prachtig! De oude (lemen) stadsmuur wordt aan beide zijden geheel vrijgemaakt en als basis gebruikt voor de nieuwe stadsmuur, er worden stenen omheen gemetseld met als gevolg een heus fort met tempels erop en een muur zo breed als een 3-baansweg. Het vrijmaken houdt in dat alle bestaande bebouwing binnen zo'n 100 meter aan weerszijden van de muur wordt gesloopt. Een behoorlijk herstructureringsplan!
Of de oude bewoners ook een vergoeding in de verhuiskosten krijgen is ons niet duidelijk maar ze krijgen een nieuw plekje buiten de ommuurde stad in een van de reusachtige flats. Het einddoel is een mooi 'oud' en ommuurd stadscentrum en een nieuwe moderne, enorm grote woonwijk VOL met woonflats en moderne kantoren, die de skyline van Datong gaan beheersen.
Er blijft ook nog wel een plekje binnen de stadsmuren voor de traditioneel levende bevolking in de eeuwenoude hutongwijken alleen worden alle woningen in de hutongs gesloopt en in oude stijl weer opgebouwd; het ziet er prachtig uit! Ook de kloosters, moskeeen, pagodes en prachtige torens in de stad worden compleet gerenoveerd en opnieuw opgeschilderd (met penseel). Wat een werk zullen ze hier de komende jaren nog mee hebben, maar de vriendelijke chinezen werken hard en gaan door tot de zon letterlijk onder is en het te donker wordt om te werken.
Tijdens het lijmen en naaien, door een straatschoenmaker, van de (lelijke, maar praktische en daardoor moeilijk om er afscheid van te nemen) sandalen van Bram werden we binnen no-time bekeken door 1, 2, 3..... 12 Chinezen! Nooit sandalen gezien, of nog nooit maat 45 gezien??? Al snel werd duidelijk dat het om ons ging....
De hele dag werden we aangestaard, gevolgd en gefotografeerd alsof we beroemdheden waren, het ging maar door en het hield niet op. Zo extreem hebben we het beiden nog nooit meegemaakt. We hebben dan ook geen andere westerling (blanke) gezien in de stad, waarschijnlijk omdat Datong bekend staat als 'geen mooie' stad en de toerist deze hierdoor links laat liggen. Naar onze mening zeer onterecht.
Het was een indrukwekkende dag die wij afsloten met een wandeling over de nieuwe stadsmuur.
We hebben nog 1 nachtje in Datong, zondag 8 juli doen we het laatste stukje van onze treinreis en komen we in de avond aan in Beijing, de stad van 22 miljoen inwoners...
We blijven in ieder geval een paar nachtjes om de stad te bekijken, maar daarna? Wordt het China, Tibet, Japan of toch Korea, we zijn er nog niet over uit :-)
Jullie horen weer...
We namen afscheid van Mongolië. Op donderdag 5 juli vertrok onze Transmongolië Expres om 7.15 uur vanaf het station van UB. Ongeveer 12 uur later kwamen we aan bij de grens. De tijd vloog voorbij want er was genoeg te kletsen met Jasper en Susan & Alwin, juist we zaten bij Nederlanders in de trein. Al snel kwam de Mongoolse Vodka met salami op tafel (Brabantse gezelligheid van Jasper). De 3 heren hadden deze liter snel leeg, hierna volgde de halve liter van Susan en Alwin en toen die op was (de salami was al lang op) is er in de bistrowagon nog maar een liter gehaald. De heren waren 'beste' vrienden :-)
Rond 1 uur in de nacht hadden we alles weer achter de rug, een Mongoolse en Chinese grenscontrole en weer nieuwe wielstellen. (Rusland en Mongolië hebben dezelfde spoorbreedte, China heeft de 'Europese' dus de trein ging weer de lucht in).
Ons Chinese avontuur kon van start!
Nu we in China zijn aangekomen kunnen we zeggen dat we een heel ervaring rijker zijn: treinen van Deventer via Berlijn naar Moskou, vervolgens de trans- Sib en -Mongolië express via Mongolië naar China...
Ooit is de beroemde Trans Siberische spoorlijn aangelegd door Tsaar Alexander III om het verre Siberië toegankelijker te maken vanuit het westen van Rusland. De wit, blauw, rode trein die deze route aflegt draagt de naam Rossija en wij zaten er in ;-)
De oneindige taiga's, met talloze berkenbossen, het Uralgebergte, de rivieren die het land doorkruisen, maar ook heuvel- en bergachtige gebieden. Pittoreske dorpjes, waarvan we de namen niet kunnen uitspreken, met houten huisjes en gekleurde luiken, de eenzame huisjes waar de was hangt te drogen, de vervallen huizen en fabrieken in de industriegebieden van de grote steden en de eenzame controleurs die de spoorwegovergang bewaken. De schitterende natuur rondom het Baikalmeer tot aan Ulan Ude, hier zijn wij 'afgeslagen' naar het zuiden richting Mongolie (de Rossija gaat hier verder richting Vladivostok aan de Japanse zee).
Het uitzicht veranderde hier snel; steppen die reiken tot de horizon met af en toe een eenzame vilten gertent en de glooiende heuvels. Na onze break in Ulaan Baatar het vervolg door de grootste woestijn van Azië; de verlaten Gobi. In China veranderde het uitzicht wederom compleet; groene valleien, rivieren en het ruige Chinese berglandschap met bergwanden waar de trein door kleine donkere tunnels heen raast; het traject Moskou Beijing beslaat 7622km en we doorkruisten vijf tijdzones.
Onze eerste stop in China is Datong, een echte arbeidersstad en daarmee niet een heel mooie stad (zeggen de boeken) waarom zijn we hier dan gestopt?
Datong is ook de stad van waaruit je de indrukwekkende hangende kloosters kunt bekijken. Dit klooster hangt letterlijk tegen een steile bergwand en wordt volgens de mythe op zijn plaats gehouden door drie haren van Boeddha. Na aankomst in Datong op vrijdagochtend, we waren best moe (Vodka) gingen we meteen maar door... dan hadden we het gehad en konden we de dag erop lekker rustig aan doen. Na het klooster reden we naar de Yunang grotten; 252 bijzondere grotten zijn in een berg uitgehakt en er zijn meer dan 51000 Boeddha beelden. Het was prachtig om te zien, meerdere boeddha's zijn hoger dan 15 meter en de meeste zijn 600 tot 1200 jaar oud!
Naast deze bezienswaardigheden waren wij zelf ook een soort van attractie; die witte mensen met grote neuzen. Meerdere malen 'poseerden' we te midden van Chinezen voor hun camera's. Was het niet gevraagd, dan ging het stiekem en menig Chinese nek is verdraaid deze dag.
Op zaterdag hoefden we niets, maar op de middag wandelden we richting het 'oude' ommuurde centrum van Datong. Oud? Nee hoor, de stad wordt flink onder handen genomen en wordt prachtig! De oude (lemen) stadsmuur wordt aan beide zijden geheel vrijgemaakt en als basis gebruikt voor de nieuwe stadsmuur, er worden stenen omheen gemetseld met als gevolg een heus fort met tempels erop en een muur zo breed als een 3-baansweg. Het vrijmaken houdt in dat alle bestaande bebouwing binnen zo'n 100 meter aan weerszijden van de muur wordt gesloopt. Een behoorlijk herstructureringsplan!
Of de oude bewoners ook een vergoeding in de verhuiskosten krijgen is ons niet duidelijk maar ze krijgen een nieuw plekje buiten de ommuurde stad in een van de reusachtige flats. Het einddoel is een mooi 'oud' en ommuurd stadscentrum en een nieuwe moderne, enorm grote woonwijk VOL met woonflats en moderne kantoren, die de skyline van Datong gaan beheersen.
Er blijft ook nog wel een plekje binnen de stadsmuren voor de traditioneel levende bevolking in de eeuwenoude hutongwijken alleen worden alle woningen in de hutongs gesloopt en in oude stijl weer opgebouwd; het ziet er prachtig uit! Ook de kloosters, moskeeen, pagodes en prachtige torens in de stad worden compleet gerenoveerd en opnieuw opgeschilderd (met penseel). Wat een werk zullen ze hier de komende jaren nog mee hebben, maar de vriendelijke chinezen werken hard en gaan door tot de zon letterlijk onder is en het te donker wordt om te werken.
Tijdens het lijmen en naaien, door een straatschoenmaker, van de (lelijke, maar praktische en daardoor moeilijk om er afscheid van te nemen) sandalen van Bram werden we binnen no-time bekeken door 1, 2, 3..... 12 Chinezen! Nooit sandalen gezien, of nog nooit maat 45 gezien??? Al snel werd duidelijk dat het om ons ging....
De hele dag werden we aangestaard, gevolgd en gefotografeerd alsof we beroemdheden waren, het ging maar door en het hield niet op. Zo extreem hebben we het beiden nog nooit meegemaakt. We hebben dan ook geen andere westerling (blanke) gezien in de stad, waarschijnlijk omdat Datong bekend staat als 'geen mooie' stad en de toerist deze hierdoor links laat liggen. Naar onze mening zeer onterecht.
Het was een indrukwekkende dag die wij afsloten met een wandeling over de nieuwe stadsmuur.
We hebben nog 1 nachtje in Datong, zondag 8 juli doen we het laatste stukje van onze treinreis en komen we in de avond aan in Beijing, de stad van 22 miljoen inwoners...
We blijven in ieder geval een paar nachtjes om de stad te bekijken, maar daarna? Wordt het China, Tibet, Japan of toch Korea, we zijn er nog niet over uit :-)
Jullie horen weer...
-
09 Juli 2012 - 14:06
Judith H:
Ben altijd blij met een beetje Brabantse gezelligheid.... Dikke zoen uit Eindhoven en geniet van jullie fantastische reis. -
09 Juli 2012 - 15:07
Judith H:
O ja en zie ik al een beginnend buikje op de foto's? -
09 Juli 2012 - 20:30
Hermien En Dick:
Wat een prachtig verhaal weer en dan die hangende kloosters en die boedha's heel erg intreressant, wij genieten volop mee met weer die prachtige foto.s ook, vele groetjes van ons, doei lieverds!
-
09 Juli 2012 - 20:44
Marieke :
Geweldige foto's! Mooi om te zien, vooral omdat ik er nog nooit geweest ben en geen idee heb van de omgeving/sfeer.. Dus ga vooral door met het fotograferen! Groetjes, Marieke -
09 Juli 2012 - 21:50
Bianca:
Leuk leuk leuk!! Om te lezen en met name te zien, beroemdheden :-)
Jammer dat Bram niet bij Deventer op stelten was als attractie met z'n sandalen en grote voeten...
Heb jullie gemist!
Geniet nog lekker!!
X ons -
11 Juli 2012 - 10:01
Harrie:
Die brabanders, je komt ze ook overal tegen.. -
11 Juli 2012 - 18:30
Fieke:
Heerlijk om jullie verhalen te lezen, kijk al weer uit naar het volgende!
-
13 Juli 2012 - 07:09
Petra Grijpma:
lieve Marleen en Bart,
Wat een prachtige foto 's! Carla is op vakantie maar namens ons allebei nog een hele fijne tijd toegewenst!
lieve groetjes
Carla en Petra -
13 Juli 2012 - 14:12
Esther De Waard:
Ben al weer nieuwschierig naar jullie volgende bericht!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
